Interview met mama Milou

Vettt’s Milou werd op 12 januari mama van Wies. Ze heeft al een zoon (Kick van 4) en een bonusdochter (Robine van 7). Hoe is het nu met ze en hoe was het om middenin een lockdown je kraamweek te hebben?

Hoe gaat het met jullie?

‘Goed. Wies ligt heerlijk op mijn armen te slapen. Ze is een tevreden baby die goed slaapt en weinig huilt. Ze is op 12 januari met een geplande keizersnede geboren. Ik had een voorliggende placenta, waardoor ze niet via de natuurlijk weg geboren kon worden. Daar kwamen ze met 20 weken achter. Met 37 weken en 4 dagen is ze gehaald.’

Dus je wist vorig jaar al dat je op deze datum zou bevallen?

‘Ja, ik wist het zes weken van tevoren. Dat was fijn, maar ook gek. Je leeft enorm naar die datum toe en kunt alles van tevoren regelen, zoals oppas voor de andere kindjes.’

Vertel eens wat over jullie gezin

‘Ik woon met mijn man Tjal en onze kinderen in Enschede, Toen ik hem leerde kennen, had hij een dochter van net een jaar: Robine. Daarna hebben we samen Kick en Wies gekregen. Omdat Robine nog zo jong was toen ik haar bonusmoeder werd, weet ze niet beter dan dat ze onderdeel is van ons samengestelde gezin.’

Hoe reageerden de andere kinderen op Wies?

‘Heel leuk. Toen ik net zwanger was, had ik op vakantie al een speentje en een rompertje gekocht. Ik had de kinderen toen verteld dat deze voor een vriendin zijn. Toen we weer thuis waren en ik net een goede uitslag van de NIP test had, hadden we ook zoiets van dan gaan we ze het nu vertellen. De kinderen reageerde: ‘ooooohhhh echt’. Ze hadden direct allemaal vragen. Hoe komt de baby er dan uit? En moet ze veel slapen? Ze waren er meteen erg mee bezig. En nog steeds vinden ze het erg leuk gelukkig. Ze maken het allemaal heel bewust mee.’

Heb je een goede zwangerschap gehad?

‘Ik heb voor deze zwangerschap een miskraam gehad. Dan ga je toch wel iets anders de zwangerschap in. Het is allemaal iets spannender. Maar voor de rest heb ik echt een prima zwangerschap gehad. Ik heb natuurlijk ook heel veel thuis gewerkt. Op een iets mindere dag kon ik mijn werk er makkelijk op aanpassen. Ik kon alleen niet veel doen vanwege de lockdown. Ik had kaartjes gekocht voor en babybeurs met een vriendin, maar deze werd gecanceld. En ik ben slechts één keer naar een winkel geweest om een beetje te shoppen, maar voor de rest hebben we dat allemaal online gedaan. Dat gaat mij trouwens prima af. De bezorger van PostNL heb ik met kerst maar een doosje Merci gegeven. Die stopte bijna dagelijks hier.’

Was het lastig dat de scholen en opvang dicht waren terwijl jij eigenlijk verlof had?

‘Mijn verlof ging in op 18 december. Dit was ook precies de dag dat de scholen dicht gingen. Hier heb ik wel even moeite mee gehad. Die maatregelen zouden in de eerste instantie duren tot 19 januari. Ik wist dus dat ik in de lockdown zou gaan bevallen. Balen. Je stelt het je heel anders voor. En tuurlijk zijn er veel ergere dingen, maar je verlof ziet er opeens wel heel karig uit als je in een lockdown met de kinderen thuis zit.’

En dan had je ook een kraamweek in lockdowntijd. Hoe was dat?

‘Ondanks de maatregelen heel leuk. Wij hadden Sylvia van Naviva als kraamverzorgende, dat klikte prima. De eerste dag was wel even wennen. De kraamverzorgster moet natuurlijk een mondkapje en bril op en de handschoenen aan. Ik merkte aan Sylvia dat het voor haar ook zoeken was. Kraamverzorgenden zijn dit ook niet gewend. Ik vond het erg fijn dat ze dat bespreekbaar heeft gemaakt. De tweede dag voelde al een stuk relaxter. Ik kijk fijn terug op de kraamweek. Ze had nog wel langer mogen blijven!’

Vond je het erg dat je geen kraamvisite mocht ontvangen?

‘Ik dacht van te voren dat ik het bezoek erg zou missen, maar ergens leek me de rust ook wel erg fijn. En dat was het achteraf ook. Ik kon me helemaal concentreren op de baby en de andere kinderen, zonder dat er allemaal anderen bij waren. Inmiddels zijn alleen de opa’s en oma’s, mijn zusje en een vriendin op bezoek geweest. De buren hebben wel een ooievaar in de tuin gezet en we hebben op de oprit beschuit met muisjes gegeten en warme chocomelk gedronken. Ik heb Wies toen via het raam aan iedereen kunnen laten zien. Het liefst nodig ik ze binnen uit, een raambezoek is toch wat vluchtig. Ik vind het juist leuk om bij te kunnen kletsen met iedereen. Dat komt na de lockdown wel.’

Wat vond je het meest waardevol in je kraamweek?

‘Het vertrouwen dat de kraamverzorgende ons gaf. Dat ze zei dat we het goed deden. Wies was 48 centimeter en woog nog geen 2,5 kilo, dus dat is erg klein. Ik wilde borstvoeding geven en dat liep onder andere goed door de begeleiding die ik van Naviva kreeg. In het ziekenhuis kreeg Wies nog bijvoeding, maar eenmaal thuis heeft ze dat niet meer nodig gehad omdat de voeding zo goed liep. Zo fijn! Verder was het meeste wat aan bod kwam natuurlijk een herhaling van wat ik al wist van Kick. Ook toen had ik kraamzorg van Naviva. Maar toch is het fijn om alles weer even te horen.’

Groeit Wies nu goed?

‘Ja heel goed. In de kraamweek heb ik kleding in maatje 44 bijbesteld omdat maat 50 nog te groot was. Inmiddels heeft ze een onderkinnetje en past ze in maat 50.’

Hoe vonden de andere kinderen de kraamweek?

‘Robine vond de kraamzorg erg interessant. Het maken van lekkere hapjes heeft ze zelfs doorgezet na de kraamweek. Verder werden de kinderen overal bij betrokken. Ze waren dol op Sylvia. En op Wies natuurlijk!’

En hoe is het nu? Doe je een derde kind er zo even bij?

‘Nou, die nachten wennen nooit, haha. Verder doe je het er gewoon bij. Ik zat op een gegeven moment wel te denken -vooral in de eerste weken toen we ook les moesten geven- waar zijn we nu mee bezig?  Net een baby en je zit aan de keukentafel te rekenen en spelling te oefenen! Gelukkig heeft mijn man zes weken verlof vanaf de bevalling, waardoor we het echt samen doen. En het is ook wel heel fijn dat Wies zo’n makkelijke baby is. Dat ben ik overigens niet gewend hoor. Kick huilde ontzettend veel en sliep weinig, dus dit is echt een cadeautje.’